Coaching in de praktijk: Anne
Wat is de aanleiding geweest voor jou om een coachingstraject te starten?
Ik had het gevoel vast te zitten in een patroon en mijn werk te doen op de automatische piloot. Inhoudelijk geen uitdaging, maar wel lekker veilig en bekend. Van anderen te horen krijgen dat er meer in me zit, dat zelf ook voelen en stiekem vinden. Maar ik vond het beangstigend en dit gevoel legde mij lam waardoor ik het niet aanpakte.
Na een tijdje geprobeerd te hebben om de kop in het zand te steken, deed er zich onverwacht een gelegenheid voor, waarin ik “ander gedrag” liet zien en mezelf verbaasde. Dat was fijn en toen besefte ik dat het tijd was om hulp in te schakelen.
Hoe zag het traject eruit?
Het eerste contact was telefonisch en al heel bijzonder, want ik kreeg kracht en positieve energie en zelfs plezier om aan de slag te gaan. Ik vroeg me na het telefoongesprek letterlijk af wat het probleem eigenlijk was, maar dat kwam door de klik die ik voelde en dat ik het gevoel had in goede handen te zijn. Na het telefonische contact en eerste live-kennismaking in beeld gebracht wat het probleem eigenlijk was. Wat was mijn droom? Wat houdt mij tegen? Wat zet mij in beweging?
Gedrag herkennen dat ik mezelf had aangeleerd, om mezelf te beschermen, maar wat niet meer werkt – of zelfs tegenwerkt. Beeldvorming: waar wil ik naar toe? Waar sta ik nu, hoe voelt dat? Waar wil ik heen, hoe voelt dat? Wat zou je doen of willen, als je vrij bent van angst en hoe voelt dat?
De doorbraak! Focussen op blokkade “moeten”. Voelen en begrijpen waarom dat er zit, waar het voor diende en of het nu nog werkt. Wat wil ik er mee en wat voor een plek geef ik het. Waarom moeilijk doen als het samen kan? Grenzen aangeven. Ik ben oké en kan wat. Besluit: ik ga mijn kwaliteiten gebruiken.
Wat zijn de resultaten?
Mijn eerste reactie – vooral bij nieuwe dingen – is dat ik voel dat ik het mag en ga proberen in plaats van dat ik denk dat ik het niet kan. Je probeert het, je doet het, je bent in beweging. Je leert en ervaart. Het is nog steeds eng, maar dat wordt minder, omdat je door te doen ervaart wat je kan. Hoe iets vervolgens afloopt (niet slagen, niet perfect zijn) doet er daardoor niet toe. Ik voel me vrij (bevrijd) om te zijn wie IK ben, mezelf te laten zien en wat mijn kwaliteiten zijn.
Waar ik goed in ben – en beter in wil worden. Wat ik nog niet goed kan – en nog kan leren.
Wat ik niet kan – dat is dan zo. Dat ik oké.
Aanpak Joris als begeleider
Energiek, positief en oprecht. Joris bouwt rustig een vertrouwensband op. Oefeningen proberen, aftastend. Vrijheid geven of je dit wel of niet wilt. Regelmatig toetsen of iets klopt. Joris maakt dingen bespreekbaar.
Wat ik heel fijn vond, was de afwisseling van gesprekken met oefeningen. In de ruimte staan – en inbeelden waar je nu staat en waar je heen wilt. Het focussen op een deel, onderwerp of gevoel. Tekenen, schrijven, opdrachten meekrijgen. Concreet, werk gerelateerd en praktisch.